القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية صغيرة العاصي الفصل الثامن 8 بقلم ندى أحمد

 رواية صغيرة العاصي الفصل الثامن 8 بقلم ندى أحمد

رواية صغيرة العاصي الجزء الثامن 8 بقلم ندى أحمد

رواية صغيرة العاصي الفصل الثامن 8 بقلم ندى أحمد

رواية صغيرة العاصي الفصل الثامن

هاشم : ازيك يا قمر تعالى يا فيروز انا عايزك 
فيروز جت و قعدت جنبه 
فيروز : خير يا ابيه هاشم
هاشم : انا يا فيروز جاى اقولك انك يعنى انتى و عاصى عايشين فى نفس البيت و ده ميصحش و الناس بدأت تلاحظ و تتكلم (مين افتكر انه عايز يتجوزها 😁 )
عاصى : هاشم اسكت و اخرس متكملش
هاشم : انت عارف الحل التانى يا عاصى اختار 
فيروز: هو انا ممكن بس استنى و الصبح همشى 
عاصى : لاء طبعا يا فيروز انتى مش هتمشى انا مش هسمح انك تبعدى
هاشم : فعلشان انتى بنت و مش عايزين حد يقول عليكى كلمة و نخرس لسان الناس و كمان كده شغلنا بيتاذى من الكلام ده يا فيروز 
فيروز بدأت تعيط : انا اسفة ليكوا 
عاصى : هاشم اطلع بره 
عاصى طلع منديل و مسح دموعها 
عاصى : بتعيطى ليه دلوقتى 
فيروز : علشان انت كنت كويس معايا و طلعت مصدر مشاكل ليك و لشغلك انا لازم أمشى يا عاصى 
عاصى : قولتلك مش عايزك تبعدى انتى ليه مش فارق معاكى 
فيروز : علشان خايفة على مصلحتك و لو بعدى فى مصلحتك هاجى على نفسى و ابعد
عاصى : ما هو انا فكرت فى حل بس لازم اخد رايك
فيروز : خير يا ابيه
عاصى : اننا نتجوز يا فيروز و انا اوعدك مفيش حاجة هتتغير و هتفضلى على راحتك 
فيروز : و انت ذنبك ايه تخلى واحدة زيى اهلها بعوها على ذمتك انا مش اد المقام يا ابيه 
عاصى : ايه الكلام ده ازاى بتفكري كده ده مش كلامك يا فيروز فيه ايه 
فيروز:  ديه الحقيقة(و افتكرت كلام ميسون ليها و هى بتقولها ان عاصى شايفها كخدامة له )
عاصى : فيروز انتى متغيرة فيه ايه 
فيروز : مفيش حاجة يا ابيه انا بس بستاذنك ابات بس الليلة لحد الصبح 
عاصى : قولت مفيش مرواح فى حتة و المأذون بره يا فيروز 
فيروز بدموع 
عاصى مسك ايديها و بص فى عنيها 
عاصى : مش عايز ابعد عنك يا فيروز و حياتى عندك وافقى على الحل ده 
فيروز : حاضر يا ابيه 
و كتبوا الكتاب و فيروز وكلت هاشم و جابوا اتنين شهود 
بارك  الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما في خير 
فيروز سمعت الكلمة ديه و كانت خايفة و متلغبطة و عايزة تعيط من الخوف من اللى جاى و من كلام ميسون 
هاشم : مبروك يا عاصى 
عاصى بفرحة : الله يبارك  فيك 
و هاشم مشى مع المأذون 
عاصى قعد جنب فيروز 
عاصى : انا مش مصدق يا فيروز 
فيروز : انت ليه يا ابيه مش عايزنى ابعد يعنى انت عارفني من قريب و مش حد من قريبك ولا اى حاجة ليه 
عاصى : انتى متعرفيش يا فيروز انتى بنسبالى ايه 
فيروز بدموع : حد بتعطف عليه صح
عاصى باستغراب : اعطف عليه ..... اسكتى يا فيروز علشان مزعلكيش على الكلام لاهبل ده
فيروز قامت دخلت اوضتها و قعدت تعيط
عاصى بره مش فاهم ليه فيروز بتتعامل كده و ليه حاطة حاجز بينهم فى التعامل و هو طول الوقت بيحاول يقرب و يحببها فيه و لكن كان زعلان لما حس بخوف فيروز منه و نزل و فاليوم ده رجع يشرب تانى و رجع البيت مش شايف قدامه و مش مركز خالص و دخل لفيروز و كانت نايمة قرب منها 
عاصى قاعد بيتامل فيروز و بدا يفتكر لما خافت منه و كلامها 
عاصى : فيروز انتى ليه قولتى كده انا خوفتك فى ايه ردى عليا 
فيروز صحيت من صوته و اتخضت لما شافته و خافت منه اكتر 
فيروز : ابيه بتعمل ايه هنا 
عاصى : انتى ليه بتبعدى يا فيروز ليه خايفة منى انا عملتلك حاجة ضايقتك ده انا عايز رضاكى يا روز و راح قرب منها و سحبها فى قب*لة على خدها و تحولت إلى قبلا*ت كثيرة متفرقة على وجها و هى بتحاول تبعد و لكن عاصى مكنش فى وعيه وقتها 
فى الصبح 
عاصى صحى و ماسك راسه من الصداع 
عاصى : ايه ده ديه مش اوضتى و بدا يبص حوليه انصدم لما لاقى فيروز نايمة جنبه و هدومها متق*طعة و فى د*م على السرير
عاصى بصدمة بص لفيروز و لنفسه 
عقله : انت عملت ايه انا مش فاكر حاجة 
يتبع...
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط علي : (رواية صغيرة العاصي)
هل اعجبك الموضوع :

تعليقات