رواية صغيرة العاصي الفصل الثالث 3 بقلم ندى أحمد
رواية صغيرة العاصي الجزء الثالث 3 بقلم ندى أحمد
 |
| رواية صغيرة العاصي الفصل الثالث 3 بقلم ندى أحمد |
رواية صغيرة العاصي الفصل الثالث
عاصى جاى يفتح الأوضة لاقها قربت منه
عاصى حط الاكل على الترابيزة
فيروز بدأت تفك زراير قميصها قدامه
عاصى : ايوة كده بداتى تفهميني
فيروز راحت نزلت على الأرض و منتظرة بخوف
عاصى فضل واقف مش فاهم
فيروز بخوف : فين الكربا*ج
عاصى : كربا*ج ايه
فيروز : مش علشان تخلينى افطر هتضر*بنى
عاصى : اضر*بك ليه و بص على كتفها لاقى فى علامات ضر*ب و كدمات
عاصى بلهفة نزل لمستواها: مين عملك كده يا فيروز
فيروز : مرات ابويا ابلة نعمات
عاصى بحنان راح لبسها قميصها : لاء يا فيروز انا مش هضر*بك و محدش يقدر يضر*بك بعد كده يلا علشان نفطر
فيروز : يعنى مش هتزعقلى او تعمل حاجة
عاصى : لاء يا فيروز مش هزعقلك
عاصى قعد جنب فيروز و بدا ياكل و فيروز كانت جعانة بس مكسوفة
عاصى : مش بتكلى ليه
فيروز : مش جعانة انا عايزة اعرف هروح امتى
عاصى : لو كلتى و سمعتى الكلام هعملك اللى انتى عايزه
فيروز : بجد
عاصى : بجد بس انا عايزك تاكلى معايا و نقعد نتكلم شوية
فيروز : حاضر و بدأت تاكل
عاصى بيبص عليها و هى بتاكل و بيفكر فيها و انه حاسس انه مشدود ليها و عايز يعرف عنها اكتر
فيروز اخدت بالها انه بيبص عليها
فيروز بخوف : اسفة لو اكلت كتير و الله مقصدش
عاصى : كلى يا فيروز انا مش قصدى انا ببصلك علشان انتى شكلك حلو اوى
فيروز اتكسفت و وشها احمر
عاصى : انتى فى مدرسة يا فيروز
فيروز : ايوة فى اولى ثانوى
عاصى : و شاطرة
فيروز : ايوة ده انا طلعت التانية على المدرسة
عاصى :شاطرة بس انا عايزك تطلعى الاولة
فيروز : حاضر يا عمو
عاصى : قوليلى يا عاصى انا مش كبير
فيروز : لاء بس انت شكلك كبير
عاصى : انتى عندك كام سنة
فيروز : انا ١٦ سنة و ٧ شهور
عاصى : انا عايزك تكبرى و تبقى شاطرة كلى يلا
فيروز : خلاص انا شبعت
عاصى : الف هناء يلا انا هقوم اغسل ايدى و قام
فيروز جت تقوم قميصها مسك فى طرف التربيزة قطعه
فيروز وقفت مصدومة و بتحاول تدارى القطع بس كان كبير عاصى جيه تانى و فيروز ادته ضهرها
عاصى : و قفة كده ليه
فيروز : مفيش حاجة يا عمو
عاصى بانفعال لفها : انتى بتكلمينى ليه و مديانى ضهرك و قولتلك أسمى عاصى عاصى ايه صعبة
فيروز بدموع : اسفة
عاصى بص على هدومها : انا اسف مكنتش اعرف و راح اخدها اوضته جبلها تيشرت من عنده و طلع بره
فيروز : شكرا
عاصى : على ايه
فيروز : مش هروح
عاصى : حاضر هروحك
عاصى اخد فيروز و راحوا للبيت اللى ساكنة فيه فيروز لاقيت البيت ات*هد و أهلها كلهم ما*توا
فيروز : فين البيت يا عمو
عاصى : انتى متأكدة ان البيت هنا
احد الجيران: البقاء لله يا فيروز ده احنا افتكرناكى كنتى معاهم
فيروز : مع مين هو فين البيت ايه اللى حصل
الجارة : لا حول ولا قوة الا بالله ربنا يصبرك يا بنتى
فيروز : انتى بتقولى ايه اكيد انتى بتكدبى
عاصى : اهدى يا فيروز
فيروز : فين بابا و اخواتى يا عمو فين
فيروز بدأت تصرخ بانهيار
عاصى اخدها فى حضنه و بدا يهديها و لسه هيركبها العربية لاقى حد بيشده من هدومه و بيضر*به
حسن : انتى واخد مراتى على فين
عاصى : مرات مين
حسن : فيروز اطلعى يا بت
فيروز بدموع و ماسكة فى عاصى بخوف
فيروز بدموع لعاصى : عمو متسبنيش
حسن شدها : يلا يا بت انا دافع لابوكى كتير علشان الجوازة ديه
عاصى :......
استوب
حسن : رجل عنده ٤٠ سنة تاجر مخد*رات قبل ما أبو فيروز يموت حسن سومه على انه يتجوز فيروز مقابل انه يديله بعض المخد*رات لان ابو فيروز مد*من و هو وافق و كتب الكتاب و ده حصل فى نفس اليوم بعد ما بعت فيروز لعاصى
تعليقات
إرسال تعليق