القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية أسيرة الفهد الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم ندى أحمد

 رواية أسيرة الفهد الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم ندى أحمد

رواية أسيرة الفهد الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم ندى أحمد

رواية أسيرة الفهد الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم ندى أحمد

فى أوضة فهد و ندى 
فهد نزل ندى برقة على السرير و بيقرب منها 
ندى : فهد انا عايزاك تصلحنى 
فهد : ما انا هصلحك دلوقتى 
ندى: لاء مش كده 
فهد: طب ازاى 
ندى ثنت رجلها على السرير : ب..و..س..ه..ا ( بو*سها ) 
فهد اتجمد مكانة و وشه بدا يحمر 
ندى بغرور : بو*س رجلى 
فهد : انتى عارفة انى بحبك 
ندى ببرود : طب اثبت 
فهد حس ان ندى عايزة تكسر كبريائه كراجل 
ندى : خلاص انا كنت عارفة و جت تقوم 
فهد راح قرب من وشها 
ندى بتزمر : بقولك رجلى مش وشى 
فهد : ما انا عارف بس انا بطمنك علشان شايفك بترتعشى و انتى مش شايفة ايدك و جسمك بيرتعشوا اد ايه 
ندى و هى بتحاول متركزش فى عنيه و  تضعف : لا بيتهيالك 
فهد نزل على ركبته و  بكل رقة و حب و حنان  مسك رجلها الصغيرة و طبع ق*بلة على رجله جعلت ندى تسير فى جسدها قشعريرة و انفاسها بدأت تعلو و بعدين ندى اتر*مت فى حض*نه و بدأت تعيط
فهد شدها لحض*نه  اكتر و كأنها صغيرته  : انا بعشقك يا ندى و انتى مكنتيش تستاهلى منى اى حاجة وحشة و انا اسف لو خليتك تخافى منى فى يوم 
ندى وهى متعلقة فى حض*نه  : انا مبكتش اخاف منك يا فهد انت بقيت آمانى 
فهد انبسطت من اللى قالته: بجد يا ندى 
ندى بصت فى عينه و طبعت قب*لة على خده: بجد يا فهودى 
فهد قربها له و قبل ما يلتهم شفا*يفها فى قب*لة يبعث فيها شوقه و حبه لها : والله فهودك مابكاش قادر يصبر اكتر من كده و حاسس انى هطير من الفرحة 
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
عند معتز و ملك 
ملك : انا موافقة يا معتز بس بشروط 
معتز من كتر الفرحة وقع تربيزة الاكل: بجد 
ملك بخضة : عملت ايه يا معتز 
معتز : مش مهم انا موافق على كل شروطك 
ملك : اولا انا هديك فرصة عشر شهور ندرس بعض 
معتز : ليه عشر شهور مش شايفة انهم كتير شوية يا ملك 
ملك : تمام نخليهم سنة لو مش عجبك 
معتز : سنة ايه طب مينفعش تنزليهم شوية 
ملك : انت بتفاصل و بعدين ده اول شرط لسه 
معتز : كملى
ملك : طبعا تبعد عن كل القرف اللى كنت بتعمله ده اكيد 
معتز : طبعا انا فعلا حما*ر يا ملك علشان انا كنت سايب كنز و بروح للزبا*لة 
ملك باشمأزاز : فعلا.... اكمل 
معتز : اتفضلى 
ملك : انا مش هسيب شغلى 
معتز : بس احنا كنا متفقين انك هتسيبى الشغل لانى بغير عليكى و شغلك فى احتكاك برجالة كتير
ملك : ده كان زمان لكن دلوقتى اتفاق جديد و لو مش هتقدر على شروطى خلاص 
معتز : هو ايه اللى خلاص بس احنا ممكن يعنى نوصل لحل وسط لشروطك انا راجل برده يا ملك و بغير عليكى و انتى مش مراعية ده
ملك : انا كنت مراعية ده زمان و انت عملت ايه
معتز: خلاص يا ملك مش هنتكلم فى اللى فات و انا موافق طالما ديه شروطك علشان ترجعيلى 
ملك فى سرها : ده لازقة 
معتز سمعها: علشان بحبك يا ملاكى 
ملك : انا هستاذن دلوقتى علشان اروح الشغل خلص 
معتز : هتوحشينى يا ملاكى لبكرة مع السلامة خلى بالك من نفسك و طمنينى اول ما توصلى
ملك : حاضر  مع السلامة  
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
تقى و على و زينب كانوا بينقوا فستان الفرح 
تقى بدأت تنقى و تجرب كتير 
تقى : شكله حلو ده انا مش عايزة الفستان منفوش 
على : لاء ده هكون مجسم عليكى و ضيق لاء 
تقى : طب ايه رايك فى ده 
على : هقف جنب فين هو يا اما ضيق يا اما منفوش اوى ده المفروض أقف بعيد عنك متر لما تلبسيه 
تقى : بص الفساتين ديه حلوة ازاى متوافق يا على و نبى 
على : أوافق على ايه ان المعازيم اقولهم اتفرجوا على مراتى 
تقى : خلاص هدور تانى تقى جربت فستان كان تحفة 
زينب : بسم الله ماشاء يا حبيتى هتطلعى قمر يوم فرحك يا توتا 
على بعيد عن البروفة : ممكن اشوفه عليكى 
تقى : لاء يا على فال وحش بلاش 
على : هموت و اشوفك بيه
زينب : خلاص فرحكم كمان اسبوع و هتشوفها براحتك ان شاء الله يتمملكم على خير يا ولاد هو انتوا حددته الفرح خلاص فى الصعيد
على : ايوة ان شاء الله انتى عارفة يا طنط علشان كل عائلتى هناك و احنا ان شاء الله تانى يوم الفرح هنرجع على بيتنا 
زينب: ان شاء الله يا ابنى 
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
معتز بليل اتصل بملك 
ملك كانت بتضحك اول ما شافت انه هو اللى بيتصل : الو 
معتز : ايوة يا ملك 
ملك : خير يا معتز انت كويس 
معتز : هو انا كويس بس انا مش عارف انام بسبب حاجة هو الادوية فيها ايه يا ملك 
ملك بتظاهر ان مفيش حاجة  : مالك ده كل الادوية  المفروض تنايم اصلا المفروض تنام دلوقتى 
معتز : مش عارف يا ملك انتى متأكدة انها بتنيم 
ملك : طبعا انت حاسس بايه مالك 
معتز :  ايه لاء مش هينفع اقولك خلاص سلام و قفل
ملك تذكرت قبل ما تمشى ادته دواء منش*ط خاص للرجال علشان تربيه شوية و فضلت تضحك على صوته فى المكالمة : صبرك بالله عليا يا معتز 
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
عند ندى و فهد 
فهد : ايه رايك نسافر نقضى شهر عسل بعد فرح تقى بدل اللى ضاع فى المشاكل ده 
ندى : بجد هنسافر سوى 
فهد : ايوة بجد شوفى اخدتك فى بيت بعيد لوحدنا و برده مش بعرف اتلم عليكى فيه و بعدين انا الصراحة استفرد بيكى شوية 
ندى بتتعدل علشان تقوم و كان ضهر*ها عا*ريان و ظهرت وحمة على شكل قلب بلون يميل للاحمر 
فهد اول مرة يلاحظها راح مسكها من ضهرها و فضل يبص عليها باعجاب 
فهد : ايه ديه 
ندى : ديه وحمة 
فهد : هى طنط كانت بتتوحم عليكى فيا ولا ايه
ندى  : دمك خفيف اوى سبنى اقوم بقى 
فهد : لاء خليكى فى حض*نى شوية كمان 
ندى قربتله و هو فضل يملس على شعرها و كأنها طفلته
فهد قام فتح الدولاب و خرج علبة قطيفة : كل سنة و انتى طيبة اخيرا كبرتى يا ندوشتى 
ندى بفرحة : ايه ده انت افتكرت 
فهد : انا منستش علشان افتكر 
ندى فتحت العلبة لاقيت عقد الماظ روعة : ده جميل اوى ذوقك حلو اوى يا فهدى
فهد : انا ذوقي حلو علشان اخترتك يا قلب فهدك انا مش مصدق انك كبرتى انت اللى يشوفك يقول متجوز عيلة فى اعدادى اصلا  
ندى : رخم انت بس اللى طويل اوى و بعدين ايه عيلة ديه 
فهد : لاء يا قلبى انت كبيرة و زى القمر 
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
بعد اسبوع فى فرح تقى 
تقى بدأت تجهزت و اخواتها كانوا جنبها و مبسوطين و خلاص جيه وقت الزفة و على طلع علشان ياخد عروسته اول ماشها بقى مش مصدق عينه و حض*نها و شالها و لف بيها الأوضة و على كان لابس صعيدى مش بدلة و نزله ندى لاقيت فهد برده لابس زيهم و غير البدلة و شكله كان قمر 
فهد راح لها : ايه القمر ده 
ندى : ايه اللى لبسه ده بس شكلك حلو 
فهد : شوفتى والد على لبسهولى قالى بلا بدل بلا نيلة 
ندى : بس ايه شكلك صعيدى صعيدى يعنى 
فهد : ما انا اصلا من الصعيد بس بابا مش بيحب يروح هناك كتير 
ندى : بجد 
فهد : ايوة ده انا ليا بيت هناك هبقا اخدك هنا بعيد عن الدوشة ديه يا قمر 
ندى : ماشى 
شوية و فى نص الفرح فهد شد ندى 
ندى : ايه يا فهد هنروح فين الفرح 
فهد : الصراحة عايز ارقص معاكى بس بعيد عن الناس و راحوا مكان مدارى بس الأغانى كانت عالية 
فهد قعد يرقص مع ندى و ندى تضحك و فهد شالها و فضل يلف بيها و هو مبسوط 
خلص الفرح و بدا الناس تروح 
تقى و على فى الأوضة 
على : لو عايزة اساعدك فى تغير الفستان انا موجود و ضحك بزاوية فمه 
تقى : لاء شكرا و دخلت تغير
و فجأة سمعت صوت ضر*ب نا*ر تقى اتخضت و جريت على على 
تقى : هو فى ايه يا على 
على : معلش بقى متجوزة صعيدى هما منتظرين 
تقى : منتظرين ايه هو مش الفرح خلص 
على : بجد انتى مش عارفة منتظرين ايه 
تقى بعدم فهم : لاء 
على : مش بتشوفي افلام عربى ولا اى حاجة 
تقى فهمت و وشها احمر : ايه اكيد مش اللى انا فهمته صح 
على: هو بالضبط 
تقى : لاء يا على انا خايفة 
على : متخفيش طول ما انا معاكى  ادخلى غيرى و انا هتصرف 
على عمل جر*ح بسيط فى ايده و رمى المنديل و قفل الشباك و هما مشيوا 
تقى : كويس انهم مشيوا انت قولتلهم ايه علشان يمشوا 
على : ولا حاجة 
تقى بصيت لاقيت صباع على متعور : ايه ده يا على ليه كده و بدأت تعيط 
تقى : المفروض كنت اكون سبب سعادتك مش تعبك مش كان يبقى عندى خبرة بدل الخوف اللى انا فيه ده 
على : ده انا حبيت فيكى كسوفك تقوليلى خبرة و انا كفاية عليا بصة الخوف عليا ديه عندى بالدنيا يا بطتى و خلاص بقى مش عايز اشوفك بتعيطى يلا نصلى و فعلا صلوا و على بدا يقرب منها و تقى أصبحت زوجته أمام الله 
استوب 
يتبع..
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط علي : (رواية أسيرة الفهد)
هل اعجبك الموضوع :

تعليقات