القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية أسيرة الفهد الفصل الحادي عشر 11 بقلم ندى أحمد

 رواية أسيرة الفهد الفصل الحادي عشر 11 بقلم ندى أحمد

رواية أسيرة الفهد الفصل الحادي عشر 11 بقلم ندى أحمد

رواية أسيرة الفهد الفصل الحادي عشر 11 بقلم ندى أحمد

الدكتورة : مبروك مدام ندى حامل 
فهد بص لندى بصدمة 
ميرفت : مبروك يا فهد 
فهد بغضب  : اطلعوا بره 
فهد قفل الباب وراهم و بص لندى 
فهد قرب لها بهدوء مرعب و صوت يشبه فحيح الافعى : انطقى قوليلى ازاى اللى بتقوله الدكتورة ديه بدل ما *ادفنك مطرحك 
ندى : فهد الدكتور ديه والله العظيم كدابة انا محدش ل*مسنى و بعدين الدكتورة ديه مكشفتش عليا اصلا ولا عملت حاجة و انا والله ما حامل و بكسوف انا عندى حاجة تثبت انى مش حامل 
فهد بغضب : يعنى الدكتورة هتتبلى عليكى و بعدين انتى طول اليوم كنتى تعابة و شكلك دايخ 
ندى : فهد انا تعبانة و دايخة و كملت بكسوف علشان انا فى وقت من الشهر اللى بتمر بيه اى بنت ده أكبر إثبات انى مش حامل  و الله الدكتورة ديه كدابة والله العظيم انا بقول الصدق 
فهد : مش انتى بتقولى الصدق انا هطلع الدكتورة تانى و خليها تكشف عليكى تانى قدامى 
ندى بثقة : وانا موافقة 
فهد طلع الدكتورة و رفض اى حد يدخل معه و لا حط يقف بره 
فهد دخل الدكتورة الأوضة 
الدكتورة بخوف بتحاول تداريه: خير يا استاذ فهد مدام ندى بتشتكي من حاجة تانى ولا ايه 
فهد  : عايزك تكشفى عليها تانى قدامى 
الدكتورة : ليه هو فى ايه ما انا كشفت عليها 
فهد : ماهو انتى لو معملتيش كده دلوقتى  هخرجك من هنا بفضيحة 
دكتورة بدأت تكشف بجد على ندى و هى بتكشف عرفت ان ندى عندها الد*وره الشهرية  
الدكتورة اتصدمت و مبقتش عارفة تخرج من الموقف ده ازاى 
الدكتورة : فعلا مدام ندى مش حامل ممكن اكون فحصت غلط 
ندى قامت وراحت مسكها من شعرها : انتى بتكدبى انتى فى الاول مكشفتيش اصلا و قولتى انى حامل مين قالك تقولى كده انطقى 
الدكتورة : يا مدام ندى فى ايه انا مش فاهمة حاجة 
فهد : سبهالى ديه انا بعرف اتعامل مع الأشكال ديه 
مسك الدكتورة و بعدين خرج مسدسه من الدرج
فهد: قسما بالله لو ما نطقتى لاخلى تزروى كل اموات عيلتك و انتى الجانية على روحك 
الدكتورة : ميرفت هانم و مدام نرمين و كمان هما ادوها دوا فى الفطار علشان تظهر عليها اعراض زى الحمل و هما اللى قالولى اعمل كده لكن و الله انا مليش علاقة بحاجة انا حتى معرفهاش 
فهد فتحلها الأوضة الدكتورة جريت 
فهد مسك ايد ندى و نزله فهد الغضب عميه 
و ميرفت افتكرت انه ناوى يضرب ندى او يطردها من البيت اتفجأت من ان فهد وقف قدامها و بصلها فى عنيها
فهد : انا عارف انك مش بطيقى ندى و لا كنتى عايزانى اتجوزها و قولت عادى بكرة تتقبليها لكن انك تتهميها فى شر*فها  و تعملى كل اللى عملتيه ده مكنتش اعرف ان الكره يوصل معاكى لكده ده انتى بتفضلى تضايقها بالكلام و هى عمرها ما ردت عليكى بحاجة وحشة كنت هتبقى مبسوطة يا ميرفت هانم و انتى بتدمرى حياتنا و لا انتى كنتى منتظرة لما اعرف كده اقوم اقتلها ولا أطلقها كنتى هتستفادى ايه من كل الاذى ده  انتى لو عندك بنت تردى يحصل فيها كده و طبعا مكنتيش عاملة حسابك على ان ربنا يكشف سرك ده انا المفروض ابنك يعنى تتمنيلى حياة سعيدة و هادية مع اللى قلبى اختارها 
ميرفت : فهد افهمني انا بعمل كده علشان بحبك 
فهد : بتحبينى تعملى كل ده ده مش حب ده أنانية و حقد يا ميرفت هانم
ميرفت : يا فهد افهمني 
فهد : خلاص خلص وقت الكلام و ولا انا ولا ندى هنعتب البيت ده تانى الا لما تفكرى و تعرفى انتى عملتى ايه  و حاجة اخيرة انتى طالق بتلاتة  يا نرمين مش عايز اشوف خلقتك تانى 
فهد نادى على حد من الخدم يجهزوا شنطهم و ندى طلعت تلبس 
وفهد خد ندى و راحوا شقتهم 
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
عند ملك قعدت تفكر تدى لنفسها فرصة تتعرف على معتز 
الموبيل بيرن 
ملك : الو 
معتز : ازيك يا ملاكى
ملك : مين معايا 
معتز : انا معتز 
ملك : خير يا معتز فى حاجة 
معتز : كنت بقولك انى استاذنت عمى انى اوصلك الكلية علشان محدش يضيقك
ملك : مين قال انى موافقة لاء طبعا انا مش هروح فى حتى معاك 
معتز : تمام هستناكى بكرة الصبح قدام بيتك متتاخريش 
ملك بدون قصد فى الكلام : تمام ماشى 
ملك بدل ما  تقفل السكة  فتحت الاسبيكر 
ملك لنفسها : ايه الغباء ده يا ملك قولتى تمام على ايه ده انتى كنتى بترفضى يقول عليكى ايه دلوقتى 
معتز : هقول عليكى هبلة لانى معاكى على الخط لسه و بتكلمي نفسك بصوت عالى 
ملك من الاحراج : ........
معتز: تمام هستناكى بكرة اسيبك دلوقتي تكلمى نفسك 😂سلام يا قمر 
ملك قامت تشوف هتلبس ايه بكرة علشان لما يشوفها 
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
عند فهد و ندى 
فهد قاعد على الكنبة حاسس بخذلان من اللى عملته ميرفت و قاعد زعلان 
فهد: انا بعتذرلك يا ندى عن اللى ماما عملته 
ندى : متعتذرش يا فهد انت ملكش ذنب فى اللى مامتك عملته وكملت عارف يا فهد انا  اول مرة حد يدافع عنى و احس انى ليا ضهر ده انا حمدت ربنا انك معملتش حاجة لما الزفتة الدكتورة قالت انى حامل ده انا قولت خلاص كده مكنش يومك يا ندى و انى كده كده ميتة خلاص 
فهد : بعد الشر عليكى يا قلبى انتى يا ندى لحد دلوقتى متعرفيش انا بحبك اد ايه 
ندى : ربنا يخليك ليا يا فهد عرف يا فهد انا بعتبرك اخويا و ابويا و كل حاجة ليا فى الدنيا 
فهد بمشاكسة : طب ما كفايا تعتبرينى اخوكى لحد كده و اعتبرنى جوزك علشان انا زهقت من انى اخوكى 🙂🙂هى الأخت اللى عندك ديه منورنا كتير 
ندى بضحك على منظره : عدى علينا بعد اسبوع كده 
فهد : اضحكى اضحكى كله هيطلع عليكى فى الاخر يا حلوة 
ندى : بقولك يا فهد انت مش جعان انا جعانة جدا 
فهد : وانا كمان 
ندى : ايه رايك نعمل بيتزا 
فهد: ماشى بس انتى بتعرفى  تطبخي 
ندى بثقة  : عيب عليك ده انا أستاذة فى الطبخ 
فهد : رغم انى شاكك فى موضوع أستاذة ده بس اقدامي على المطبخ يلا 
ندى فى المطبخ و فهد بيساعدها فهد كان بيقطع شوية خضار و ندى كانت عايزة الدقيق من اول رف بس هى اقصر من انها توصل لأول رف و عمالة تنط علشان توصله  
فهد شافها ضحك على منظرها 
وراح مسكها من وسط*ها و رفعها 
ندى شهقت: نزلنى يا فهد انا كنت هعرف اجبها لوحدى 
فهد بضحك : اه فعلا ما هو باين متجوز قزمة 
ندى جابت الدقيق و بتكمل : اذا كان عجبك
فهد : ده انتى كلك على بعضك عجبانى 😉
ندى : طب نزلنى هفضل كده متشعلقة 
فهد : عايزة تنزلى هاتى بو*سة 
ندى : بطل قل*ة اد*ب بقى 
فهد : يا ستى انا بحب اكون قليل الأدب مع مراتى  
ندى : لاء برده
فهد:شوفى مين هينزلك
ندى قربت تبو*سه من خده لف وشه و طبع قبلة على شف*ايفها
فهد  : ربنا يصبرنى عقبال ما يعدى الاسبوع 
ندى : ممكن تساعدني فى العجن شوية 
فهد بدا يعجن و عضلاته بانب و عروق ايده بتظهر و ندى اعجبت اوى بيهم و بتحط ايدها عليهم : حلوين اوى بجد 
فهد ضحك عليها و راحت رشة عليه دقيق و جريت و فهد بيجرى وراها فى الشقة 
ندى : خلاص و الله كنت بهزر 
فهد مسكها و وقع عليها 
ندى : يالهوى جبل وقع عليا 
فهد سرح فى ملامحها و مش مركز معاها 
ندى : فهد قوم انت استحلتها ولا ايه 
فهد و ندى كملوا البيتزا كانت طعمها حلو 
فهد : الصراحة انا مش مصدق بس بجد طعمها حلو 
ندى : اومال ايه ده عندى مواهب كتير استنى ده لسه هبهرك اكتر 
فهد : ماشى يا متعددة المواهب و يا ترى ايه تانى غير الطبخ 
ندى : بحب الرسم و الموسيقى و اقراء روايات و بتلقائية و بعشق الرق*ص
فهد : بجد ابقى اشوف موضع الر*قص ده بنفسى 
ندى : لاء مكنش قصدى طب وانت 
فهد : انا برسم بس لما ببقى رايق  
ندى  : ايه ده بجد 
فهد راح خد اديها و دخلها مكتبه و فتح الدرج طلع رسومات لبنت
ندى: ايه ده البنت ديه شبهى 
فهد : لاء يا ندى مش شبهك ديه انتى انا كنت بفضل اسرح فيكى و ارسمك انا كنت بفضل أقف حولين بيتكم علشان اشوفك
ندى : ايه ده اول مرة اعرف انك مركز معايا كده طب اعترفلك بحاجة انا بقى 
فهد : قولى 
ندى : انا كنت ساعات بقف فى البلكونة  علشان اشوفك و اليوم اللى اتقدمتلى فيه انا رفضتك علشان انا كنت خايفة تطلع زى بابا و انا اصلا كنت خايفة اتجوز علشان مكررش اللى حصل مع ماما يا فهد
فهد : افهم من كده انك انتى كمان فى مشاعر عندك تجاهى و بعدين ايه موضوع خايفة من الجواز ده 
ندى : اصل يا فهد بابا مكنش بيعامل ماما حلو خالص و انا طول الوقت كنت بشفهم  بيتخانقوا لحد ما كرهونى فى الجواز بس ان شاء الله ربنا يهديه.....بس بجد  يا فهد انا مبسوطة انك بدات تتغير و  بقيت الراجل اللى اقدر اطمنله رغم انك تبان عصبى بس انا عارفة انك جواك طيب
فهد : انا اتغيرت من ساعة ما بقيت فى حياتى عارفة يا ندى ان ربنا بيحبنى علشان اكرمنى بزوجة زيك و راح با*س راسها 
ندى و فهد ناموا فى ح*ضن بعض 
استوب
يا ترى الحلو هيكمل و لا فى رأى اخر  
يتبع..
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط علي : (رواية أسيرة الفهد)
هل اعجبك الموضوع :

تعليقات