رواية أين منزلي الفصل التاسع عشر 19 بقلم ندى حسن

ثم نظرت امامها بصدمة

فكانت امامها فيلا كبيرة جدا

وجميلة جدا وكااان هناك جنينة روعة بمعنى الكلمة والحرف وكانت تشبه فيلاتهم الذي كانت تعيش فيها وهى صغيرة

ندى بصدمة : هو ده بيتكم

ادم : ايوا ليه

ندى بصراحة :ﻻء اصل كنت مفكراكم يعنى يعنى عايشين فى بيت من طينة وكده يعنى

ضحك الجميع عليها

ندى:هو انا عكيتها فى الكلام وﻻ ايه

راشد : ﻻياحبيبتى وﻻ عكتيها وﻻ حاجة

ندى بحرج : احم معلش بقا انا صريحة زيادة شوية

ضحك الجميع عليها

ناهد : يلا ياحبيبتى زمان جدك واعمامك وعيال عمك مستنينا

ندى بصدمة وتوهان :جد وعمام وعيال عم كمان يعنى بس ثوانى افهم يعنى جدى الى هو والدك وكان توجه حديثها ل راشد وحضرتك ليك اخوات بقا كتير بقا وﻻ ايه

ضحك راشد وناهد وادم عليها

ندى بغضب : انتو بتضحكوا عليا ليه بقا ده الوقت يعنى بﻻش اسال

ثم دمعت عيونها

 (عيوطة بقا نعملوا ايه

)

راشد وهو يحضنها :ﻻ ياقلبي احنا بس منهزر معاكى وتعالى جوه وهتعرفيهم واحد واحد

توترت ندى من احتضان راشد لها اينعم هو ولدها ولكن هى لم تعتاد على الامر ولكن لم تعلق وذهبت معه ودخلوا الى الفيلا

دخلت وجدت الجميع كأنهم ينتظروها كان هناك رجل كبير جدا ومن الواضح ان هذا الجد وبجانبيه رجلين بالخمسينات ولم تستطيع ان تحدد بالظبط وامرأتان ومن الواضح انهم زوجاتهم وكان هناك شاب يجلس بجانب احدى الرجلين وبجنابه فتاة وبجانب الفتاة فتاة اخرى

وهنااك فتاة

تجلس بجانب احدى السيدتين ولكن الفتاة كانت لبسها ضيق وقصير للغاية استغفرت الله فى سرها

ثم اتجهمت مع راشد للداخل

القى الجميع السﻻم

وذهب راشد الى ولده وقبل يده وكذلك ادم

ونظر راشد ل ندى الذى كانت تشعر انها لم تتأقلم مع الوضع بسهولة:تعالى يا ندى سلمى على جدك( كان يقولها باللكنة الصعيدية )

ندى وهى تتمتم : ايه ده ده ابتدى يتكلموا الصعيدى من ده الوقت

ندى تذهب بإتجاههم ووقفت امام ابراهيم

ابراهيم بحنان وهو يحتضنها : البلد كلها نورت يابتى

ندى ببسمة ووجه احمر فهى اول مرة تراه . وهى تقبل يده :منورة بحضرتك

ابراهيم :بسم الله ماشاء الله ربنا يبارك فيكى ويحميكى ويحفظك يابتى

ندى بتوتر : ويبارك فى عمر حضرتك

ابراهيم وهو يمسح على رأسها: جه اليوم الى شوفتك واحمد ربنا انى شوفتك جبل ما اموت

ندى بسرعة :بعد الشر عليك ماتقولش كده

ابتسم لها ابراهيم :روحى سلمى على باقى عيلتك يابتى

ندى بمرح : شكل حضرتك ماتعرفش اسمى وقاعد تقولى يابتى يابتى

ابراهيم :ومين جالك عاد انى ما عرفش اسمك ياندى

نظرت له ندى بإستغراب

اكمل ابراهيم حديثه:ما انتى مانديتنيش بأسمى عاد وماجلتليش ياجدى عجولك انا بأسمك ليه

نظرت ندى بخجل ووجه احمر فى الارض من نفسها فهى لم تأخذ على الوضع بعد

ابراهيم :انا عارف انك لساتك ماتعوديش على هنا ثم ابتسم لها

نظرت ندى ل راشد بمعنى خليك معايا فهمها راشد

وقف جنبها وهى تذهب بإتجاه عمها

راشد : ده عمك الكبير عامر

عامر ببسمة : حمد لله على سلامتك يا بت اخوى

راشد بهمس :مدى يدك لعمك ياندى

ندى وهى تمد يديها :الله يسلم حضرتك

عامر :بنتك عروسة كبيرة اهئ ياراشد

ندى بمرح وقد شعرت انها فى وسط عائلتها حقا وهى فعﻻ عائلتها:ايه ياعمو انتوا عندكم هنا عروسة كبيرة وعروسة صغيرة

ضحك الجميع 

عامر بضحك : ﻻء بس ماكنتش مفكرك كبيرة يعنى

ندى وهى تتصنع الحزن :ايه عمو حضرتك شايف شعرى شايب وﻻ وشى فى تجعيد

عامر :ﻻ ياحبيبتى مش جصدى انا كنت مفكرك يعنى لسه بدفيرتين

ندى : يعنى ايه

عامر بضحك

 : يعنى عيلة عندك بتاع مثﻻ 15 سنة 2 وعشرين سنة عدوا بسرعة بس تعرفى شكلك برده يدى بتاع 18 سنة كده

ضحكت ندى : مش لدرجة ديه

بينما هى اتجهت تجاه عمها الاخر

قال محمد بحنان : نورتى بيتك يابنتى حمدلله على سﻻمتك

ندى وهى تسلم عليه :الله يسلم حضرتك ياعمو

راشد : ده بقا عمك الصغير محمد

ندى :

ده عمو الكبير وده عمو الصغير فين عمو الوسطانى بقا

ضحك الجميع بينما قال ابراهيم : بنتك يا راشد شكل دمها خفيف

اترحرجت ندى واحمر وشها

راشد بضحك

 : حظك بقا ان الوسطانى ابوكى

ندى

 : اااهااا

همست ايتن فى أذن مرام بشئ ﻻحظت ندى ذلك ووجدتهم يتجهون إليها

وجدت الفتاتين يبتسمون بوجها ايتن : انا ايتن بنت عمك

مدت ندى يدها ببسمة:ندى

ولكن تفجأت ندى عندما احتضنتها ايتن:نورتى البيت واتمنى انك تكونى صحبتنا انا ومرام

ندى ببسمة : اكيد طبعا

مرام : وانا مرام بنت عمك برده ولكن هذه المرة ندى هى الذى احتضنتها

ندى : اتشرف بمعرفتكم

مرام وايتن :الشرف لينا احنا

ابتسمت ندى لهم

بينما اتى شاب بإتجاههم

وقال :حمد لله على سﻻمتك انا زين

ندى ببسمة خفيفة:الله يسلمك

ناهد : سلمى على مرات عمك فاطمة وصفية وبنت عمك نهى

ندى وهى تذهب بإتجاه فاطمة :ازاى حضرتك ياطنط

فاطمة :الحمد لله يابنتى

كبرتى اخر مرة شوفتك كنتى لسه فى اللفة اما ده الوقت بقيتى عروسة تغذى العين

ندى بضحك ومرح :حضرتك اكيد مرات عمو عامر

ضحكت فاطمة:وانتى عرفتى ازاى بقا

ندى بضحك : من كلمة عروسة

فى سر فى الكلمة ديه اكيد

فاطمة 

 :ايوا صح انا مراته ماطلعتيش دمك خفيف بس ﻻء وذكية كمان

ابتسمت لها ندى وكان نهى تجلس بالمنتصف بين فاطمة وصفية

ندى : ازيك

نهى بدلع وهى تمد يديها بأطراف صوابعها :هاى انا نهى

لم ترتاح ندى لنهى ابدا ﻻفى طريقة لبسها وﻻ الميكب الاوفر وﻻ طرقة كﻻمها

صفية بغل :ازيك يا حبيبتى والله راجعتى بعد العمر ده كله فكرناكى موتى

ابراهيم بصرامة وصريخ :صفية

صفية : ايه ياحاج انا بقولها بس

ندى :وادينى مامتش بقا نعمل ايه

نهى :انا طالعه ياماما اوضتى

ندى بسؤال :هى ديه بنتك بس

صفية بغيظ :ﻻء ياحبيبتى انا عندى 3 عيال مش زى امك الى ماجبتش غير ولد واحد وماخلفتش بعد انتى ما اتخطفتى واديكى رجعتى تانى وشاورت على مرام : ديه كمان بنتى وعندى ولد كمان بس مسافر

ابراهيم : بصرامة:ماتشوف مراتك يامحمد الا هيبقى ليا تصرف تانى

اتصدمت ندى مرام اخت هذه الفتاة وبنت هذه السيدة فقط ظنتها اخت ايتن

ولكن تﻻشت صدمتها بسرعة

وردت على صفية

ندى لكى تستفزها ﻻنها وجدت ولدتها تنظر لصفية بحزن وهى تقاطعه :طيب والله كويس على الاقل عرفت تاخد بالها منه وتربيه احسن تربية احسن ماكانت تتشغل عنه بعيل تانى

وماتعرفش تربيه

صفية :قصدك ايه يابت انتى

ندى ببراءة.مصتنعة :انا ياطنط مش قصدى حاجة خالص وﻻ انتى فهمتى ايه بالظبط

محمد وهو يقاطع صفية التى كانت تريد ان تتحدث :صفية خﻻص اطلعى على اوضتك

طلعت صفية هى وبنتها الى الغرفة

بينما ابتسمت ناهد على كﻻم ندى الذى كانت تدافع بيه عنها

إبراهيم :يالا يا ناهد خدى بنتك فرجيها اوضتها واطلعوا ريحوا انت لساتكم وصلين وزمانكم تعبانين من السفر

اخذ ادم الشنط وطلعهم الى غرفة ندى وندى وناهد خلفه

اوصلت ناهد ندى الى غرفتها لو عوزتى حاجة انا اوضتى جانبك هنا

ابتسمت لها ندى : شكرا

خرجت ناهد بينما ظل ادم وقال:لو عزتى حاجة انا جنبك على طول الاوضة الى على ايدك اليمين

لم ترد عليه ندى فتركها وخرج وعلم انها مازالت زعﻻنة

ندى وهى جالسه على السرير وتذكرت فجأة ان ادم ضرب على ظهره وكدمات فى وجهه

خرجت من الغرفة ونزلت الى الاسفل لم يكن هناك احد موجود غير مرام وايتن

ويتحدثون وفجأة انتبهوا على وجودها

ايتن : تعالى ياندى محتاجة حاجة

ندى بتوتر : فين المطبخ

ايتن : جعانة يعنى

ندى بإحراج وسرعة :ﻻء ده انا عايزة تلج

مرام:تلج عايزاه ليه

ندى : عايزاه وخﻻص

ايتن بمرح : مش هنديلك غير لما تقولى

ندى : خﻻص شكرا مش عايزة انا هدور عليه بنفسي

مرام وايتن وهم يوقفوها:ايه انتى قفشتى بسرعة كده ليه احنا كنا منهزر

ندى : ماقفشتش وﻻ حاجة بس انا عايزاه ضرورى

مرام:طيب يعنى احنا كنا بنسالك عايزها مثﻻ فى ايه تحطى فى ميه عصير يعنى تلج ل ايه بالظبط

ندى بصراحة كعادتها:لكدماات

ايتن بقلق : ليه يا ندى انتى متعورة مالك طب نجيبلك دكتور طب فيكى ايه

ندى : ايه ايه اهدى اهدى كل ده انا كويسه مافيش حاجة

علمت ندى ان عائلتها الجديدة طيبة وحنونة بإستثناء نهى وصفية

مرام : لو ماقلتيش مالك انا هروح اقول لجدو يجيبلك دكتور

ندى : خدى هنا رايحه فين

بس توعدونى ماتقولوش لحد احنا ماجبناش سيطرة لحد

ايتن ومرام:سرك فى بير نوعدك

ارتاحت ندى ل مرام وايتن وحكت لهم على الذى حدث معهم بالبنزينة

مرام بلهفة:طب وهو عامل ايه ده الوقت فى حاجة بتوجعه

نخستها ايتن فى كتفها

ندى بخبث لكى تأكد شكوكها : اه هو تعبان اوى وضهره بيوجعه

ركض مرام وقالت انا هروح اطمن عليه واشوفه

امسكتها ندى : خدى هنا رايحه فين

مرام بتوتر : انا..ب..بس هروح ا..اط.اطمن عليه مش ابن عمى برده ويبقى. قاطعتها ندى

ندى وقد تأكدت شكوكها: ابن عمك بس

مرام بتوتر :. اه..ﻻء ..اه ....يابنتى.بقا ..

ندى بضحك

 : خﻻص خﻻص ياستى قلبتى طماطم هو عمتا انا ما اعرفش ما كنتش عنده فى الاوضة بس انا جاية اجيبله التلج واوديه

احضروا التلج

ندى : شكرا

ايتن : العفو على ايه

وجدت ندى مرام متوترة وفى عيونها دموع فقالت

ندى : بقولك ايه يا مرام انا مش عارفة الاوض هنا تعالى ودينى اوضة ادم

مرام : عيونى

ذهبت مرام بركض وندى الى غرفة ادم وطرقوا الباب

ادم:ادخل

دخلت ندى وبيدها كيس التلج

ندى : انا جيتلك تلج عشان ظهرك والكدمات الى فى وشك نظر خلفها مرام وفى عيونها دموع

ادم بلهفة: مرام انتى كويسه

مرام

:انت الى كويس فى حاجة بتوجعك

ندى : ايه ده يامحنى واستغرب كيف يتكلمون بهذه الحرية

ادم بوجه احمر :احنا مش اتفقنا انك مش هتقولى لحد

ندى : الله انت بتزعق ليه ده الوقت كنت عايزة تلج ومارضوش يقولوا لى مكانه غير لما اقولهم عايزاه ليه تصدق اصﻻ انى غلطانة انى جيبالك تلج عشان الى ف ده وشك

وكادت تخرج الا انه امسكها من يديها

ادم : انا اسف وما اقصدش انى اتعصب عليكى والله بس انتى قلقتيها على الفاضى

ندى : خايف عليها اوى حنين انت ياله

ادم : خﻻص بقا ما تزعليش

ندى ببسمة :خﻻص مش زعﻻنة

ادم وهو يتجه الى مرام ويمسح دموعها : انا كويس والله ديه كدمات بسيطة ياحبيبتى

ثم يحضنها

ندى بصدمة :

يخربيتكم ايه الى بتعملوا ده ازاى تحضنها كده ده انتوا محجوز ليكم صف اول فى جهنم يابنى ابعد عنها ايه الى بتعمله ده حرام وكمان بتقولها يا حبيبتى حبك برص يا اخى

ثم تتجه اليهم وتبعدهم عن بعض :وانتى مش عارفة ان كده حرام وسيبها يحضنك وانتى كمان بتحضنيه ماكنتش مفكراكى كده ابدا

ادم بصرامة : ندى ايه الى بتقوليه ده

ندى : ياعم انتوا خليتوا فيها ندى وﻻ بتاع

ادم : يابت اتهدى بقا ديه ابوا شكلك ايه ماصدقتى تتفتحى اييييه

ندى بغضب :انا اللى ايييه شوف نفسك

ادم : اتهدى بقا ديه مراااتى

~~~