القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية صدفة ولاد العم الفصل الاول 1 بقلم نور احمد

 رواية صدفة ولاد العم الفصل الاول 1 بقلم نور احمد

رواية صدفة ولاد العم الفصل الاول 1 بقلم نور احمد

رواية صدفة ولاد العم الفصل الاول 1 بقلم نور احمد

فى الليل فى الساعه التاسعه مسائا كانت تجرى بنت بسرعه و فى شباب بيجروا وراها
رقيه بعياط و علو صوت: انتو عاوزين منى اى بتجروا ورايا لى
😭😭
شاب 1: مش عارفه ليه يعنى واحده بطل ذيك كده هنعوز منها اى
😉😉
شاب 2: عندك حق الصراحه بطل اوى
رقيه : سبونى فى حالى انتو متعرفوش انا ظروفى اى عشان انزل فى الوقت فى منطقه ذى ده
😭
شاب 1: بطلى جو الصعبنيات ده يبت انتى و تعالى معانا بالادب و اقفى من الجرى ده عشان كده كده مش هنحلك
رقيه و هى بتصوت و بتجرى حد يلحقنى حد يلحقنى رقيه لقت حد جه بالعربيه و نزل منها شب و ضرب الاتنين دول لحد منفخهم
الشاب إلى أنقذها : عملولك حاجه يا انسه
رقيه بعياط : لا الحمدلله انك انقذتنى منهم يا أستاذ .....
الشاب : اسمى سيف و اتفضلى اركبى معايا هوصلك للمكان إلى انتى عاوزه يا انسه .....
رقيه : اسمى رقيه
سيف: طب تعالى هوصلك للمكان إلى انتى عاوزاه
رقيه بخوف و تردد : حا حاضر
سيف حس أنها خايفه تروح معاه بس مداش اهتمام
رقيه ركبت معا سيف العربيه
سيف : عاوزه تروحي فين يا انسه
رقيه : الشارع الجى لا الى بعده
سيف : تمام
رقيه : شكرا لحضرتك
سيف: العفو
بعد 5 دقائق وصلوا قدام باب بيت رقيه
رقيه: ايوه هنا شكرا لحضرتك
سيف : العفو اتفضلى الكارت بتاعى
رقيه و هى بتقاطعه : هو انت فاكر عشان انا ركبت معاك ابقى سهله بقى و كده لا
سيف بمقاطعه : أهدى انا اقصد يعنى لو احتجتى حاجه كلمينى شكلك بيقول انك مش عندك اخوات ولاد اعتبرينى اخوكى
رقيه : عرفت منين انى مش عندى اخوات ولاد
سيف :اكيد لو كان عندك اخوات ولاد مكنتش هيسبوكى تنزلى فى الوقت ده
رقيه : تمام
رقيه طلعت البيت و سيف مشى أو ما رقيه طلعت بيتها
رقيه : ماما ماما انا جيت و جبتلك الدواء يا ماما هتبقى كويسه
سهير: تعالى يا رقيه عاوزاكى فى موضوع
رقيه : طب خدى الدواء الاول.
سهير اخدت الدواء
سهير : اقعدى يا رقيه عاوزه اتكلم معاكى
رقيه : خير يا ماما
سهير : بصى يا رقيه أنا مش ضامنه اعيش لحد بكره
رقيه بمقاطعة : بعد الشر عليكى يا ماما
سهير بتعب : رقيه متقطعنيش استنى لما اخلص كلامى
رقيه: حاضر يا ماما
سهير : انتى دايما كنتى بتسالينى فين بابا ونا اقولك انو مات لا ابوكى ممتش احكيلك الحكايه انا كنت صغيره عندى يجى 25 سنه اشتغلت معا ابوكى فى الشركه بتاعته كنت السكرتيرة الخاصه بي لحد مهو جه فى يوم قالى انو بيحبنى و عاوز يتجوزنى ساعتها انا كمان كنت بحبو اوى و قالى انو هيكلم باباه فى انو يجى يخطبنى و ساعتها انا مكنش ليا حد غير ابويا الى هو جدك ممدوح ابوكى جه هو و باباه و اتكلموا معا بابا شويه و مشيوا بعدها بابا جه قالى يحببتى ده أغنى منك هيذلك ونا قولت لبابا لا يبابا انت متعرفش سالم هو حد كويس والله بابا قالى براحتك و اتجوزت انا و ابوكى و حلفتك و كان عندك 3 سنين بس و عمك و عمتك بقى كانوا بيكرهونى فقرروا يخلوا ابوكى يطلقنى بس ابوكى كان بيحبنى فخططوا أن يقولوا أن انتى مش بنت ابوكى ونا جيبتك من حرام و عملوا تحاليل DNA. و زوروا فى نتيجه التحاليل و ابوكى صدقهم و طلقنى الوحيد الى كان واقف معايا و مصدقنى انى معملتش حاجه هو جدك ممدوح ابويا و جدك عاصم حمايا جدك عاصم لما ابويا مات هو ساعدنى و كان واقف معايا و جبلى البيت ده بعيد عنهم خالص و انا عيشت اربيكى و مقررتش اتجوز تانى و صرفت عليكى من معاش جدك لحد مكبرتك رقيه أنا مش ضامنه عمرى يحببتى لو حصلى اى حاجه ضورى على جدك انتى من عيله الدمنهوري انتى اسمك رقيه سالم عاصم الدمنهوري ضورى على أهلك يا رقيه و سامحى ابوكى هو ملهوش ذمب عمك و عمتك هما الى عملوا كده لو حصلى حاجه يبنتى ضورى على أهلك
رقيه بعياط : انتى استحملتى كل الوجع ده لوحدك يا امى
سهير : خلاص يحببتى متعيطيش لو حصلى حاجه ضورى على أهلك
رقيه و هى بتحضن امها : بعد الشر عليكى يا ماما
و حضنوا بعض و عيطوا هما الاتنين بعد كده سهير نامت و رقيه مش عارفه انام من التفكير بعد اكتر من 4 ساعات تفكير نامت
الساعه 12 الظهر رقيه صحيت و ملقتش امها صحيت
رقيه : ماما ماما اصحى انتى لسه مصحتيش
رقيه بتصحيها و سهير مش راضيه تصحى
رقيه: اى مالك انتى اكيد بتخضينى هه صح بتخضينى يلا اصحى بقى كفايه لعب كده و ابتدت تعيطت
فيه بعياط هستيرى : اصحى بقى اصحى فوقى بقى فوقى
رقيه لبست إسدال و جريت على الصيدليه
رقيه : دكتور دكتور مانا مش راضيه تصحى ممكن تيجى تشوفها مالها
الدكتور راح معا رقيه و بعد ما كشف على سهير
الدوك: انا اسف بس البقاء لله مامتك ماتت
رقيه : انت اكيد بتهزر هى لسه عايشه انا عارفه هى دايما بتحب تخوفنى عليها خليها تصحى ونبى
الدوك : البقاء لله يا انسه
الدوكتور مشى و رقيه بتعيطت و بسس و مش عارفه تتصرف ازاى جه فى بالها سيف
رقيه و هى بتكلم سيف و بتعيطت
سيف و هو بيرد على الفون : الو مين معايا
رقيه : أستاذ سيف أما محتجاك ضرورى انا مليش اى حد و معرفش اى حد غيرك انا معنديش اى حد والدتى ماتت مش عارفه اتصرف ازاى
سيف : أهدى يا انسه رقيه أنا جايلك حالا
سيف قفل المكالمه و نده بسرعه على السكرتيرة
سيف : ولاء بسرعه اتصلى لحازم قوليلوا أن فى مشكله ونا مش هبقى موجود فى الشركه و خليه يجى يفضل مكانى و ألغى اى اجتماع انهارده
سيف مستناش رد منها و مشى بسرعه راح لرقيه وصل عند رقيه خلال 30 دقيقه
سيف رن على رقيه : رقيه انتى أنهى دور
رقيه : أستاذ سيف انا الدور الاول
قفل معاها و طلع لها
سيف لقى رقيه بتعيط : أهدى يا انسه
رقيه : انا اسفه والله انى جبتك بس انا مليش اى حد
سيف : عادى يا انسه احنا دلوقتى هندفن مامتك و تحميل حكايتك اى ونا هساعدك
رقيه : شكرا جدا لحضرتك
خدو سهير غسلوها و دفنوها
سيف : انسه رقيه انتى ليكى اى قرايبى
رقيه بعياط : انا مليش اى حد غير عيله بابا و هما ناس معرفهمش
سيف : متعرفهمش ازاى يا انسه
رقيه : بص انا هحكيلك حكايتى
سيف : ياريت حضرتك عشان اقدر اساعدك متخافيش منى مش هأذيكى
رقيه : انا كنت فاكره أن اسمى رقيه مصطفى مجدى بس طلع لا انا اسمى رقيه سالم عاصم الدمنهوري
سيف بصدمه واضحه على ملامحه : اى
يتبع...
لقرتءة الفصل الثاني : اضغط هنا
لقراءة جميع فصول الرواية : اضغط هنا
هل اعجبك الموضوع :

تعليقات